Czy edukacja i wychowanie dziecka definiują jego dorosłe życie?

Znaczenie wychowania

Rodzina traktowana jest jako pierwsze środowisko wychowawcze dziecka. Następnie rolę tę po części przejmuje szkoła. Otoczenie, w którym dorasta i przebywa dziecko ma według wielu duży wpływ na jego postępowanie w dorosłym życiu. Dzieje się tak, ponieważ zarówno rodzice, jak i szkoła poniekąd determinują i wskazują wszelkie wzorce m.in. mogą kształtować system wartości oraz zachowania dziecka w pewnych sytuacjach. Czy edukacja i wychowanie dziecka zawsze decydują o jego postawie w życiu dorosłym? Odpowiedź na to pytanie można odnaleźć w literaturze. Zagadnienie to poruszane jest np. przez Bolesława Prusa w powieści “Lalka” oraz tragikomedii “Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej”.

Wczesna edukacja dziecka

Utrata rodziny

Ignacy Rzecki, czyli główny bohater powieści “Lalka” Bolesława Prusa dość wcześnie stracił swoich rodziców. Po ich śmierci został subiektem w sklepie Jana Mincla, który w każdą niedzielę po południu kazał przychodzić młodemu Rzeckiemu na pewien rodzaj lekcji. Wówczas zadawał mu szereg różnych pytań, np.: “Co to jest?”, “Do czego potrzebuje się cynamon?”, “Gdzie mieszka taki drzewo cynamon?”. Działo się tak z niemalże każdym produktem, który znajdował się w sklepie. Miało to na celu nauczyć Ignacego za jaką kwotę należy sprzedawać dane towary oraz podstawowych informacji o nich. Oprócz tego, Mincel często dyktował chłopcu zadania rachunkowe, kazał sumować księgi, a także pisać listy w interesach sklepu. Rzecki w młodości nauczył się oszczędzania pieniędzy, które otrzymywał jako wypłatę, ponieważ stary Mincel przykładał wielką wagę do tego procederu. Zwolnił nawet kilku subiektów i uczniów, którzy nie potrafili odłożyć pewnej kwoty. Wszystkie lekcje udzielane przez Jana miały bezpośrednie przełożenie na życie, które wiódł Ignacy jako osoba dorosła. Przede wszystkim, podobnie jak stary Mincel, Rzecki funkcjonował według bardzo uporządkowanego planu dnia. Miał także silne poczucie obowiązku oraz szacunek do pracy, co zobrazowane zostało podczas udziału Ignacego w licytacji kamienicy Łęckich. Opuścił on wtedy jeden dzień w pracy i męczyły go z tego powodu wyrzuty sumienia.

Odwołując się do całości powieści “Lalka” Bolesława Prusa warto wspomnieć o relacji łączącej Ignacego Rzeckiego z jego ojcem. To właśnie rodzic zaszczepił w młodym człowieku fascynację Napoleonem Bonaprte. Subiekt w swoim pamiętniku wspomina: Na ścianach u ciotki wisieli sami święci; ale ale jakkolwiek było ich sporo, nie dorównali jednak liczbą Napoleonom, którymi ojciec przyozdabiał swój pokój. Był tam jeden Napoleon w Egipcie, drugi pod Wagram, trzeci pod Austerlitz, czwarty pod Moskwą, piąty w dniu koronacji, szósty w apoteozie.”. Ignacy nie zmienił swojego zdania na temat Napoleona nawet, gdy pracował w sklepie u starego Mincla, który darzył Bonapartego nienawiścią i : ‘’na dźwięk nazwiska Bonapartego dostawał jakby ataku wścieklizny; siniał na twarzy, pluł i wrzeszczał: szelma! szpitzbub! rozbójnik!…”.

Odmienne podejście

Bohaterem literackim, który w odróżnieniu od Ignacego Rzeckiego stara się zrobić wszystko, aby nie stać się osobą taką, jak jego rodzice jest Zbyszek Dulski, czyli jeden z bohaterów tragikomedii “Moralność pani Dulskiej” Gabrieli Zapolskiej. Wychowywany w świecie “kołtunerii” początkowo sprzeciwia się panującym w nim zasadach oraz swojej obłudnej i dbającej o pozory matce. Aby zrobić jej na złość decyduje się na ożenek z mieszkającą w ich domu służącą Hanką. Ostatecznie jednak ponosi on klęskę, gdyż nie wyobraża sobie życia w biedzie. Zbyszek stwierdza także, że jego postępowanie uwarunkowane jest biologicznie, ponieważ: “się po dulskiemu urodził”. Obrazuje to prawo dziedziczność, które zakłada, że dzieci przejmują wiele cech, które posiadają ich rodzice. Dowodzi to zatem, że sposób wychowania i edukacja młodego człowieka często decydują o jego dorosłym życiu.

Dokonując analizy dzieciństwa bohaterów literackich, a następnie ich postępowania w późniejszych latach można stwierdzić, że aspekty takie jak edukacja oraz wychowanie zawsze decydują o postawie w dorosłym życiu. Co prawda u każdego człowieka stanowi to sprawę indywidualną, jednak w mniejszym lub większym stopniu determinuje jego postawę.

One thought on “Czy edukacja i wychowanie dziecka definiują jego dorosłe życie?

Dodaj komentarz