Pedagogika nowego wychowania

Kiedy się rozwinął?

Pedagogika nowego wychowania- rozwinął się na początku XX wieku w wielu krajach Europy. Został zapoczątkowany przez J. Deweya w USA.

Główne zasady Nowego Wychowania:

* Nacisk na kooperację i pracę zespołową oraz twórczą ekspresję;
* Aktywność dziecka powinna być pobudzana w szkole;
* Rozwój potrzeb poznawczych i moralnych powinien być rozwijany przez nauczycieli.
* Indywidualizacja nauczania
* Nauczanie powinno być dostosowane do naturalnego rozwoju dziecka
* Nauczanie dziecka powinno odbywać się wtedy, gdy odczuwa ono potrzebę nauki,
* Egzaminy zastąpione oceną prac indywidualnych i zbiorowych,
* Zniesiono pierwszoplanowość nauczyciela na rzecz naturalnych potrzeb dziecka
* Aktywizm stał się znaczącą zasadą Nowego Wychowania, ponieważ zdefiniował jako pierwszy proces aktywnego wzrastania jednostki w społeczeństwie.

Wczesna edukacja dziecka

Przedstawiciele prądu Nowego Wychowania:

* Maria Montessori, Jon Dewey, Celestyn Freinet, Rudolf Sztajner, Maria Grzegorzewska.
Główne zmiany w Polsce wprowadzone według zasad Nowego Wychowania:
* Zaakcentowanie indywidualnego rozwoju dziecka;
* Reforma szkół tradycyjnych;
* Rozwój polskiego szkolnictwa;
* Przestrzeganie i rozważanie praw dziecka;
* Nacisk na naukę i wychowanie jednostki;
* Zmniejszono poziom analfabetyzmu;
* Funkcjonalny system.

Literatura

Kwieciński Z., Śliwerski B,. Pedagogika, Warszawa, 2003
* Suchodolski B., Zarys pedagogiki, Warszawa, 1959
* Kunowski S., Podstawy współczesnej pedagogiki, Warszawa, 2004